We wilden graag 'iets doen', ' even weg', het gevoel krijgen van toch even 'écht vakantie'...
200 km ver rijden was de limiet voor Edu, en dan graag één nachtje overnachten.
Marjan wou al lang eens in de Hoge Venen geraken en verkennen hoe dat kan lukken met OV, voor uitstapjes in de toekomst. Met drie in één auto was nog net aanvaardbaar voor Luca, als we ook wat stedelijke omgeving zouden aandoen, en niet enkel door het groen reden ...
Ook al waren we met 2 van de 3 in minder goede conditie,
blij dat we een uiterst avontuurlijke wandelroute in het 'het bos van de Hertogen' beleefden (start aan natuurcentrum in Ternell). Voor de liefhebbers: op deze site staan vele wandelingen daar mooi beschreven (onderaan die pagina, de link om de wandelbrochure te downloaden).
Aansterken deden we die avond ... net over de grens, in het feeërieke Monschau waar de burcht hoog boven het kleine centrum met pittoreske vakwerkhuisjes uit torent. Een heel lekkere maaltijd tegen zeer schappelijke prijs (verse 'Belgieschen' Regenbogenforelle/ Schnitzel Jägersosse/ ... in Hotel - Resto - Café 'Alt Montjoie' waar de Turks/Duitse uitbater een amateurfotograaf 'old style' is en zijn Duitse echtgenote met Eduardo in het Spaans over Patagonië en Argentinië praatte. Terug op weg naar België (B&B in de buurt van Eupen), kruisten we de grensbus die we in de toekomst kunnen gebruiken, en Luca nu bij dit verslag voegt, samen met de link naar praktische info. Deze bus doet verschillende haltes in de Hoge Venen aan; startpunten van wandelingen.
De volgende dag lieten we Eduardo het 'hoogste punt van België' ontdekken dat er bevroren onder een dun laagje ijs bij lag. Ook al leek het wandelpad, anders dan op zijn foto hieronder, in werkelijkheid op de Gentse Veldstraat op koopjes zondag, zoveel eentonig landschap rondom was niet aan Edu besteed. De verhalen van verdwaalde en zoek geraakte reizigers speelden Marjan parten; of was het omdat we ondertussen wisten dat thuis Bruno ziek in bed lag? In elk geval keerden we snel op onze schreden terug...
200 km ver rijden was de limiet voor Edu, en dan graag één nachtje overnachten.
Marjan wou al lang eens in de Hoge Venen geraken en verkennen hoe dat kan lukken met OV, voor uitstapjes in de toekomst. Met drie in één auto was nog net aanvaardbaar voor Luca, als we ook wat stedelijke omgeving zouden aandoen, en niet enkel door het groen reden ...
Ook al waren we met 2 van de 3 in minder goede conditie,
blij dat we een uiterst avontuurlijke wandelroute in het 'het bos van de Hertogen' beleefden (start aan natuurcentrum in Ternell). Voor de liefhebbers: op deze site staan vele wandelingen daar mooi beschreven (onderaan die pagina, de link om de wandelbrochure te downloaden).
Aansterken deden we die avond ... net over de grens, in het feeërieke Monschau waar de burcht hoog boven het kleine centrum met pittoreske vakwerkhuisjes uit torent. Een heel lekkere maaltijd tegen zeer schappelijke prijs (verse 'Belgieschen' Regenbogenforelle/ Schnitzel Jägersosse/ ... in Hotel - Resto - Café 'Alt Montjoie' waar de Turks/Duitse uitbater een amateurfotograaf 'old style' is en zijn Duitse echtgenote met Eduardo in het Spaans over Patagonië en Argentinië praatte. Terug op weg naar België (B&B in de buurt van Eupen), kruisten we de grensbus die we in de toekomst kunnen gebruiken, en Luca nu bij dit verslag voegt, samen met de link naar praktische info. Deze bus doet verschillende haltes in de Hoge Venen aan; startpunten van wandelingen.
Comments
Post a Comment